یه روزی میشه...

صبح از خواب پا ميشے

گوشيتو ور ميداری ميبينے pm نداری ازم...

ميگيری ميخوابے...

ظهر پا ميشے...

ميبينیے تو وايبر آفم...

ميبينے تو لاين پست نزاشتم...

ميبينے جواب كامنتای کسے رو هم ندادم...

اس ميدی...

ج نمياد...

ناراحت ميشے...

بعد يه ساعت باز اس ميدی...

ج نمياد...

زنگ ميزنے...

مشترک مورد نظر خاموش ميباشد...

وايبر ؛ Last online today 4:30

زد ميزنے اون يكے خطم...

بوق آزاد...

ميزنے بيرون...

عصری چک ميكنے...

خبری نيس...

كفری ميشے...

ميگے؛گور باباش

شب ميخوابے...

ولے به فكرمے...

هنوزم بے خبر...

صبح ديگه ميای در خونمون

سر كوچه ای

صوت قشنگ عبدالباسط...

داربستے كه واسه پلاكاردا ميزنن

شک ميكنے

ميری جلو

مارا در غم از دست رفتن فرزند عزيزتان شريک بدانيد.

ماشينے كه پشتش اعلامیه زدن و اسم من روشه

پلكايے كه ميزنے...

ميدوئے تا خونتون

تو راه اشكاتو پاک ميكنے...

ميشنے جلو در خونه

ميبندی چشاتو

خاطره ها

تو كمد دنبال پيرن مشكے

عصری سر خاک

تسليت به بابام...

تاج گلا...

لباسای مشكے خاكے...

قرآنے كه ميخونن

صدای بيل و خاک

آخرين نفری هستے كه سر خاكمے...

همش يه روزه

ديدی تموم شد؟

هميشه زود دير ميشه...

"اینو گذاشتم فقط بخاطراینکه حواسمون رو بیشتر جمع کنیم..

کمتر همدیگرو بشکونیم.. کمتر همدیگرو ناراحت کنیم..

بیشتر کنارهم باشیم..

بیشتر به کسایی که واسمون از جون عزیزترن توجه کنیم..

بیشتر هوای همدیگرو داشته باشیم..

چون 'خیلی زود دیر میشه و فقط پشیمونی و عذاب وجدان باقی میمونه'..